کیست های گانگلیون توده هایی هستند که اغلب در امتداد تاندون ها یا مفاصل مچ دست یا دست ظاهر می شوند. آنها همچنین می توانند در مچ پا و پا ایجاد شوند.
کیست های گانگلیون معمولاً گرد یا بیضی شکل هستند و با مایع ژله ای پر می شوند. آنها سرطان زا نیستند. کیست های گانگلیونی کوچک می توانند به اندازه نخود باشند. آنها می توانند در اندازه های گوناگون ایجاد شوند. کیست های گانگلیون اگر روی عصب مجاور فشار بیاورند می توانند دردناک باشند.گاهی اوقات حرکت مفصل را تحت تأثیر قرار می دهند.
برای کیست گانگلیون که باعث ایجاد مشکلاتی می شود، ممکن است پزشک ارتوپدی کیست را با سوزن تخلیه کند. ممکن است کیست را با جراحی هم بردارند. اما در صورت عدم وجود علائم، جراحی لازم نیست. اغلب، کیست ها رشد می کنند و کوچک می شوند. برخی نیز به خودی خود از بین می روند.
نمونه ی تخلیه ی کیست گانگلیون مراجع کلینیک ارتوپدی فنی را در در این لینک مشاهده کنید.
برای مشاهده ی ویدئو، روی عکس زیر کلیک کنید.
اینها ویژگی های رایج کیست های گانگلیونی هستند:
محل: کیست های گانگلیون اغلب در امتداد تاندون ها یا مفاصل مچ دست یا دست ایجاد می شوند. شایع ترین مکان های بعدی مچ پا و پا هستند. این کیست ها در نزدیکی مفاصل دیگر نیز رشد می کنند.
شکل و اندازه: کیست های گانگلیون گرد یا بیضی شکل هستند. برخی از آنها کوچکتر از آن هستند که احساس کنید. اندازه کیست می تواند تغییر کند و اغلب در طول زمان با حرکت مفصل بزرگتر می شود.
درد: کیست های گانگلیون معمولاً بدون درد هستند. اما اگر کیست به عصب یا ساختارهای دیگر فشار بیاورد، می تواند باعث درد، سوزن سوزن شدن، بی حسی یا ضعف عضلانی شود.
در طول ویزیت اولیه، پزشک سابقه پزشکی و علائم شما را میپرسد. ممکن است از شما بپرسد:
چه مدت است که گانگلیون دارید؟
این که آیا اندازه آن تغییر می کند؟
چقدر دردناک است؟
پزشک شما ممکن است برای تست حساسیت یا ناراحتی به کیست فشار وارد کند. از آنجا که یک گانگلیون پر از مایع است، نیمه شفاف است (تقریبا شفاف). پزشک شما ممکن است یک چراغ قوه به کیست بتابد تا ببیند آیا نور از آن عبور می کند یا خیر. این می تواند به تأیید اینکه توده واقعاً یک کیست است و یک تومور جامد نیست کمک کند.
این کیست در مرحله اول توسط آسپیراسیون یاهان کشیدن مایع مفصلی از داخل کیست درمان قطعی می شود.
در مواردی که این درمان جواب ندهد باید ارتباط ساقه ی کیست با مفصل یا تاندون توسط جراح قطع شود.در صورتیکه ارتباط ساقه با تاندون یا مفصل که منبع مایع مفصلی هستند قطع نشود امکان عود کیست مجددا وجود دارد.
در صورت بی تحرک کردن مفصل کیست اندازه کیست کوچکتر شده و بالعکس با وارد شدن فشار این کیست بزرگتر و متورم تر خواهد شد.